Τι λέγαμε; το χασα. Το είδα στον ύπνο μου και έβγαζε νόημα. Την επόμενη μέρα στο μυαλό θολούρα. Αχταρμάς από βύνες και λυκίσκους. Ναι έχω θέματα συγκέντρωσης. Είναι νευρολογικό. Δεν το πάλεψα παιδί και τώρα βασανίζομαι. Ας ρίξουμε τους λυκίσκους λίγο αργότερα. Θυμάσαι πόσο βάλαμε;

ένα στεγνό, ομιχλώδες όνειρο με ισορροπημένη αναβλητικότητα.

Ή όπως την περιέγραψε ο Νίκος, ο ζυθοποιός μας:

Ξανθιά (εντελώς) θολή με όψη χυμού (7 EBC). Χαμηλή πικράδα (25 IBU) 5,5% alc.vol. Πυκνό σώμα με μέτρια ενανθράκωση. Γεύσεις και αρώματα από μια ανάμεικτη σύγχυση από εσπεριδοειδή πυρηνόκαρπα και τροπικά φρούτα που προέρχονται από γενναιόδωρες ποσότητες λυκίσκου. Αφιλτράριστη. Απαστερίωτη. Κρατήστε τη στο ψυγείο.